تحليل پيشينه روشي و محتوايي بابيت و بهائيت در آموزه‌هاي اسماعيليه

سران بابيت و بهائيت از جمله مدعياني هستند که با ادعاي امي بودن و بهره‌گيري از شعار مطابقت دين با مقتضاي زمان، از تازگي گفتار و بداعت ادعاها و نوين بودن آموزه‌هايشان سخن مي‌رانند؛ ليکن گفتار و کردار آنان يادآور سيره برخي امامان متمهدي اسماعيليه است که کارکردهاي منحصر به فردي داشتند.

نوشتار حاضر با روش پژوهش توصيفي – تحليلي در صدد است تا از طريق جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي، همانندي‌هاي گفتار و کردار سران بابيت و بهائيت با آموزه‌هاي ائمه جريان‌هاي اسماعيليه در حوزه امامت و رهبري را بيان کند تا نقش اثرگذار آموزه‌هاي امامان اين جريان بر فرقه‌هاي بابيت و بهائيت آشکار گردد.

نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه نه تنها بابيت و بهائيت تازگي و بداعت ندارد، بلکه با توجه به شواهد موجود، آموزه‌هاي اين دو جريان در حوزه جايگاه امام و کارکردهاي او، کپي‌برداري از آموزه‌هاي امامان جريان‌هاي مندرس اسماعيليه است.

کلیدواژه‌ها