بررسي و نقد تأويل «قيامت موعود» به «قيام قائم»

چكيده

تأويل‌گرايي و تفسير به رأي نسبت به آموزه‌هاي اسلامي از گژانديشي‌هايي است كه دامنگير برخي از فرقه‌ها و جريان‌هاي انحرافي شده است.

«قيامت» در قرآن كريم و آموزه‌هاي مسلمانان، مفهوم روشني دارد، از اين‌رو شك و شبهه‌اي براي قريب به اتفاق آنان به وجود نيامده است.

در دو سده اخير با پيدايش دو جريان بابيت و بهائيت، ادعاهاي نادرستي مطرح گرديد كه تأويل آموزه «قيامت موعود» مسلمانان از رستاخيز و جهان پس از مرگ به معناي «قيام قائم» و نسخ شريعت گذشته و ظهور دين جديد يكي از آن‌هاست.

نوشتار حاضر با روش پژوهش توصيفي – تحليلي در صدد است تا از طريق جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي به طرح اين ديدگاه پردازد؛ سپس آن را مورد تحليل و نقد قرار دهد. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه نه تنها هيچ دليل عقلي و نقلي بر تأويل قيامت به قيامت قائم نيست، بلكه با مدعيّات اين فرقه‌ها در تناقض است.

کلیدواژه‌ها