در بحث نکاح، علی محمد شیرازی به جواز ازدواج خواهر و برادر اشاره می‌کند: «و لقد اذن الله بین الاخ و اخته بحکم الله ما یشاء فیه رحمة و ذکری من عند الله لعلکم تشکرون».(1) پس از وی حسین‌علی نوری نیز در بیان احکام نکاح، تنها ازدواج با زن پدر را حرام می‌داند: «قد حرّمت علیکم ازواج آبائکم».(2)
دیگر سران بهائیت درباره ازدواج با سایر محارم سکوت کرده‌اند. عباس افندی (ملقب به عبدالبهاء دومین سرکرده بهائیت) (م 1340 ق) درباره ازدواج با محارم می‌نویسد: «چون امر بهایی قوّت گیرد مطمئن باشید که ازدواج به اقربا نیز نادر الوقوع گردد».(3)
سران بهائیت پس از رویارویی
