پایگاه شناخت مدعیان دروغین مهدویت

علی‌محمّد شیرازی از سال ۱۲۶۰ تا ۱۲۶۴ قمری از ادعای ذکریت و بابیت فراتر نرفته بود.(۱)
او هنگامی که حروف حی را برای تبلیغ می‌فرستاد، از آنان خواست که اسم و رسم او را برای کسی آشکار نسازند و او را تنها «باب موعود» معرفی کنند: «در حین تبلیغ فقط بگوئید

عباس افندی از جمله سران بهائیت است که شخصیتی دوگانه دارد و در میان بهائیان به احکام باب و بهاء امر می کند و هنگامی که از میان آنان می‌رود، خلاف دستورات و احکام باب و بهاء رفتار می‌کند.

او در موارد بسیاری، محرمات

برخی از مدعیان دروغین یا اصحاب و انصار آنان در پی مغالطه و عوام فریبی هستند؛ برای نمونه یکی از جریان‌های معاصر مدعی قائمیت و مهدویت با مقایسه خود با دعوت پیامبران الهی از جمله پیامبر خاتم(ص)، مخالفان خود را نیز همچون کفار قریش دانسته و چنین می‌گوید که همیشه دعوت‌های الهی با مخالفت روبرو شده است و مخالفت با ادعای قائمیت و مهدویت ما نیز همچون مخالفت با دعوت حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد (ص) است.

اینان با این استدلال

شوقی در توهین‌های فراوان خود به مخالفان فرقه بهائیت از هتاکی به مقامات کلیسا نیز نمی‌گذرد و در کتاب مشهورش قرن بدیع احزاب و فرق مسیحی را به حقد و حسد شدید متهم کرده و گفته نفوسی فرومایه مانند واترالسکی- ویلس – ریچاردسُن و ایستُن از بیم مقام و موقعیت خویش در صدد جلوگیری از پیشرفت بهائیت برآمدند.