پایگاه شناخت مدعیان دروغین مهدویت

مطابقت دین با علم و عقل از شعارهای بهائیت است که این نوشتار نخست به تبیین آن می‌پردازد، سپس تناقضات آن با گفتار و کردار سران این جریان را گزارش می‌کند:

1. شعارها

الف. عباس افندی درباره تطابق دین با علم و عقل می‌گوید: «اگر مسائل دینیّه مخالف عقل و علم باشد،

در این مقاله با نگاهی به ادعاهای علی محمد شیرازی (باب)، وضعیت مهدی موعود بودن او و رابطه بابیت و بهائیت با مهدویت بررسی می‌گردد:

در این مقاله به چند پرسش پاسخ می‌دهیم:
۱. خاستگاه ادعاهای علی محمد باب چیست؟
۲. چه کسانی بر ادعاهای علی محمد باب شیرازی تأثیرگذاشتند؟
۳. علی محمد باب چه ادعاهایی را در چه زمانهایی مطرح کرده است؟
۴. رابطه میان بابیت

یکی از مهمترین پرسش‌هایی که در پی جنجال‌های حقوق بشری بهائیان علیه حکومت جمهوری اسلامی مطرح می‌شود، علت دستگیری بهائیان در ایران است که در ادامه به بیان علت یک نمونه از این دستگیری‌ها پرداخته می‌شود:

طی ماه گذشته

تناسخ اصطلاحی کلامی، فلسفی و عرفانی به معنای انتقال روح از جسمی به جسم دیگر پس از مرگ و بازگشت دوباره آن به دنیا است. تنها وجه اشتراک میان معتقدان به تناسخ، عقیده به انتقال روح از جسمی به جسم دیگر است، اما درباره علت و نوع و سرانجامِ تناسخ عقیدۀ واحدی وجود ندارد.

به ظاهر، ریشه

الفت‌آمیز بودن دین، یکی از شعارهای بهائیت است. این نوشتار نخست نمونه‌هایی از این شعارها را گزارش می‌کند؛ سپس از تناقض‌هایی پرده بر می‌دارد که در گفتار و کردار و آموزه‌های سران این جریان وجود دارد:

1. شعارها

الف. عباس افندی درباره آثار دین می‌گوید: «دین باید سبب الفت و محبّت باشد؛ اگر دین سبب عداوت شود، نتیجه ندارد، بی‌دینی بهتر است، زیرا سبب عداوت و بغضاء بین بشر است و هر چه سبب عداوت است، مبغوض خداوند است و آنچه سبب

یکی از سیره مشترک انبیاء الهی(یعنی آنچه در میان هم پیامبران دیده می‌شود)، همزبانی و تفاهم فرهنگی با مردم است. هر پیامبری در هر جا مبعوث شود، به زبان مردم همان سرزمین سخن می‌‏گوید، و خودش نیز یا از همان نژاد است و یا در بین آن نژاد به سر برده است؛ به گونه‏ای که همهٴ مردم آن منطقه، از سوابق او آگاهند و او نیز از آداب و رسوم و تأثیرپذیری

کلمه «لا إله إلاّ الله» که همان توحید ناب است بهترین ارمغان موحّدان الهی است. از این‌رو رسول‌خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «ما قلت ولا قال القائلون قبلی مثل لا اله الّا الله». نه من و نه هیچ موحدی پیش از من کلمه‏‌ای به عظمت لا اله الا الله نگفته است.(1)

لا اله الا الله یعنی در

یکی از اصول مشترک بین پیام‌آوران الهی و قوانین کلی نبوّت و رسالت عامّه دعوت به وحدت و پرهیز از اختلاف است: ﴿کان النّاس امَّةً واحدةً فبعث الله النَّبین مبشّرین ومنذرین وأنزل معهم الکتاب بالحقّ لیحکم بین النّاس فیما اختلفوا فیه﴾.(1)

در گذشتهٴ دور مردم یک گروه بودند، انسان‌های اولیه از زمان آدم تا زمان نوح(علیهما السلام)، با قوانین ساده و با مواعظ و نصایح، به سر

امیرمؤمنان(ع) پیش از شورش بر عثمان، در پی میانجی‌گری و مصالحه میان دو طرف دعوا بود؛ لیکن پس از پیمان‌شکنی‌های متعدد عثمان، او را به خود واگذار کرد و از دخالت در این فتنه خودداری کرد:

1. میانجی‌گری

امیرمؤمنان(ع) پیش از شورش بر عثمان، به اصلاح میان عثمان و مخالفان پرداخت. آن حضرت مردم را به آرامش و عثمان را به اصلاح امور نصیحت ‌فرمود، از این‌رو مخالفان نخست دست از شورش برداشتند؛ لیکن با خلف وعده‌های عثمان، سوی او

چرایی برجسته شدن قتل عثمان نکته‌ای نیازمند بررسی است، زیرا شورش بر عثمان با همکاری مردم مدینه، کوفه، بصره و مصر آغاز شد و صحابه پیامبر خاتم(ص) و کسانی همچون عایشه نیز در این‌باره دو دسته شدند؛ گروهی در رأس شورش قرار گرفتند و جمعی سکوت اختیار کردند که اگر می‌خواستند، توان خاموش کردن آتش شورش را داشتند؛ ولی