آخرین اصل از اصول مشترک در سیرهٴ پیامبران الهی آن است که آنان در برابر پیشنهاد مترفان قوم خود، که میگفتند: پابرهنگان را از خود دور کنید میفرمودند: ما هرگز این مؤمنان رنجدیده را از خود طرد نمیکنیم.
خدای سبحان که مؤدِّب پیامبران است: «ادّبنی ربی فاحسن تأدیبی»،(1) بهپیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم)
پیامبران هم خود در مکانت علیا قرار داشتند و دائماً با خدای سبحان در ارتباط بودند و هم دائماً انسانها را از حضیض دنیاگرایی به بلندای توحید فرامیخوانند. پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به علمای نصارا فرمود: ﴿تعالوا الی کلمةٍ سواءٍ بیننا وبینکم﴾(1)؛ بالا بیایید و غیر خدا را نپرستید و بر اثر پرستش غیر حق خود را در حضیض ذلّت گرفتار نکنید. به عموم مردم
بر اساس آموزه‌های بهائیت، پیروان این جریان باید با دیگران معاشرت کنند. حسین‌علی نوری در این‌باره می‌نویسد: «لتعاشروا مع الادیان».(1) او در فرمان دیگری آورده است: «عاشروا مع الادیان بالرّوح و الرّیحان لیجدوا منکم عرف الرّحمن ایاکم ان تأخذکم حمیة الجاهلیة بین البریة کلّ بدء من اللّه و یعود الیه انّه لمبدء الخلق و مرجع العالمین.»(2) فیضی راه‌یابی
بهائیت از جمله جریان های مدعی معاصر است که شعارهای به ظاهر زیبای بسیاری مطرح می‌کند از جمله عدم مداخله در سیاست و تبعیت از حکومت. از جمله آثار بهائیان که به این موضوع پرداخته است، کتاب «گنجینه حدود و احکام» است که اشراق خاوری در باب هفتاد و پنجم آن با عنوان «در وجوب اطاعت حکومت و نهی از طبع کتاب بدون اجازه حکومت»
همه انبیا توحید ذاتی و صفاتی و عبادی را به مردم آموختند و هیچ پیامبری نیامد مگر این که با دعوت به توحید عبادی مبعوث شد؛ پیامبران، انسانها را به اعتقاد به مبدأ یکتا و رب یگانه، و در نتیجه معبود واحد دعوت میکردند: (وما أرسلنا من قبلک من رسول إلاّ نوحی إلیه أنه لا إله إلا أنا فاعبدون)(1). مطاع بودن همه انبیا نیز به فرمان خداست: (وما ارسلنا من رسولٍ الّا لیطاع باذن الله)(2)
یکی از اصول مشترک بین همه انبیا عصمت آنان در تلقّی وحی و حفظ و ابلاغ آن است. این امور از اوصاف کمالیه و ثبوتیه همه پیامبران است. خداوند هرگونه نقص را از انبیا سلب کرده است و به صورت اصلی کلی در قرآن می فرماید: «وماکان لنبیٍّ ان یغل»؛(1) هیچ پیامبری اهل خیانت نیست و نمیتواند خیانت کند، آن هم نه تنها خیانت
یکی از اصول مشترک بین همه پیامبران ارائه بیّنات (ادلّه و شواهد زنده و روشن مانند معجزه)، کتاب و میزان است: (لقد أرسلنا رسلنا بالبینات وأنزلنا معهم الکتاب والمیزان لیقوم النّاس بالقسط وأنزلنا الحدید فیه بأسٌ شدیدٌ ومنافع للنّاس ولیعلم الله من ینصره ورسله بالغیب انَّ الله قویٌّ عزیزٌ)؛(1) ما انبیا را با بینات (معجزات) ادله و شواهد زنده فرستادیم و همراه هر پیامبری، کتاب و میزان نازل کردیم تا مردم حق و باطل را، با میزان الهی بسنجند و به قسط و عدل قیام کنند.
انبیا در یک دست چراغ
پیامبر باید مرد باشد و هیچ پیامبری از زنان نبوده است. زن به مقام نبوّت نمیرسد، گرچه به مقام ولایت که پشتوانه نبوّت و رسالت است میرسد، چون نبوّت و رسالت کاری اجرایی و مستلزم تماس با مردم است، و در آن اموری مانند صلح و جنگ و آموزش
بهائی ها سیاست کشف حجاب رضاخان را که نشانه مخالفت و ضدیت وى با یکى از اصول مسلم و حساس شریعت اسلام منطبق با قانون و منطق خود مىدانستند. اولین اقدامات قره العین برای رها ساختن حجاب، از حضور بدون پوشش و آزادانه
سید حمید روحانی، تاریخ نگار انقلاب در خصوص حجاب و عفاف و عملکرد رضاخان در کشف حجاب اظهار داشت: رضاخان نه از خودش اختیاری داشت و نه در تصمیم گیری دارای استقلال فکری بود، رضاخان یک فرد عامی و بی سواد بود که با خشونت و دیکتاتوری سعی در پیشبرد اهداف خود داشت.
وی با اشاره به دستور
